Kielich należy do przedmiotów koniecznych do sprawowania Mszy św., które powinny być otaczane szczególnym szacunkiem, gdyż w nim po konsekracji znajduje się Krew Pańska. Wymaga się, żeby był on wykonany ze szlachetnego metalu, który nie podlegałby korozji i przynajmniej od wewnątrz powinien być pozłocony. W jego budowie wyróżnia się stopę, czarę i łączący je trzon. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa kielich zaopatrzony był w dwa uchwyty umożliwiające trzymanie go przez diakona podczas udzielania Komunii św. pod dwiema postaciami.

Już w czasach starotestamentalnych w czasie wieczerzy paschalnej błogosławiono kielich napełniony winem. Natomiast w Cesarstwie Rzymskim, kielich używany był podczas uczt. Fakty te przypominają zatem uczestniczącym we Mszy św. prawdę, że jest ona ucztą ofiarną.

Przed Mszą św. na kielichu umieszcza się puryfikaterz, patenę z hostią, palkę, korporał i zwykle nakrywany jest on welonem w kolorze odpowiadającym kolorowi szat liturgicznych używanych w czasie celebracji Eucharystii.

Przed pierwszym użyciem kielich się poświęca.

Ks. Michał Lipiński CM